Vietnam

Aangekomen in Hanoi was het weer wel weer even wennen. Van 35 graden met alleen maar zon naar 25 en veel regen. Hanoi is een super drukke stad en het verkeer is echt chaos vergelegen met Bangkok. Het grote verschil is dat mensen niet stoppen, dus je moet tussen de scooters door dansen. In de taxi naar het centrum heb ik Gerrit ontmoet ein DEUTSCHER!. Met hem heb ik de eerste paar dagen in Hanoi doorgebracht. Het uitgaan in Hanoi viel eerst een beetje tegen, want alles sluit om 12 uur op last van de politie. De tweede avond zijn we met een paar vietnamese mensen meegegaan naar een soort “underground” feest. Het was echt gaaf om als enige twee westerlingen uit je dak te gaan met Vietnamese jongeren.

De volgende dag kwam Jerkof aan in Hanoi, die had ik ontmoet in Thailand en we zouden samen een motor kopen. Nouja motor is niet echt het goede woord, want ze gaan niet harder dan 100. De motors bij een vietnamese kerel gekocht die ons “beloofde” dat ze erg goed waren.. Eerst nog even leren schakelen en daarna gaan met die banaan. Op de eerste dag viel er al een motor uit, gelukkig kan praktisch iedere vietnamees je motor maken en waren we snel weer on the road. De derde dag rijden ging wat minder, Gerrit was erg ziek maar we wilde toch rijden. Na een tijdje rijden stak er een opa over zonder te kijken. Gerrit kon hem net onwijken echter kegelde ik hem omver.

Gelukkig had ik alleen wat schaafwonden en hij had ook niks. Hij bleef wel lang liggen dus hebben we hem omhoog geholpen. Er stonden al gauw wat Vietnamese om ons heen te bellen, we waren bang dat de politie kwam dus we zijn doorgereden. In de meeste gevallen willen zij gewoon geld zien, maar goed je bent niet echt verzekerd hier, omdat ze geen buitenlandse rijbewijzen erkennen.

Het einde van de dag was het donker en regende het erg hard, we redden het niet om onze eindbestemming te halen. In een klein dorpje opzoek gegaan naar een hotel. Het bleek echter een soort bordeel te zijn voor lokale, maargoed we konden wel een kamer krijgen met grote spiegels uiteraard.

Het gave aan het motorrijden hier is het vrijheidsgevoel, je bepaald iedere dag waar je zelf heen wilt en je komt hier in kleine dorpjes waar ze nooit westerlingen zien. Je bent dan ook een soort circus attracie; mensen willen aan je zitten en met je op de foto. Vrijwel alle kinderen staan langs de kant naar je te zwaaien als je langs komt rijden.
Na 2,5 week rijden en met wat stops zijn we aangekomen in Ho Chi Minh. Hier hebben we een paar dagen voor het hostel gehangen om de motors weer te kunnen slijten.

Nu onderweg naar Phnom Phen in Cambodja.